Orðin svöng og þreytt.
Höfðum heyrt að Hamborgarabúllan biði upp á grænmetisborgara sem væru ekki sem verstir.
So no more!
Við beint á hjólin og niður að höfn í mildu veðri.
Útkoman: Borgaranir voru geggjaðir. Franskarnar voru kríspí beyond. Súru gúrkurnar voru últrasaltar. (Þetta er allt hrós btw)
En það besta? Sjeikinn maður! Fengum okkur vanillu-karamellu sjeik sem engin ending var í.
Það er kannski ágætt að maður sé að flytja aftur til Noregs, svona í ljósi þessa nýja fundar. En gott var það, holy smokedy!
Engin ummæli:
Skrifa ummæli