Auðvitað stóðst bíllinn prófið með glæsibrag, klessulá á veginum og krúsið stillt á 90. Þegar við komum í Garðinn ókum við beint inn að því sem heita Gerðar og fundum þar Steinshús, þar sem afi hafði verið, húsið hennar Unu á bakvið og svo fræddi afi mig um hvaða hús hefðu verið þarna þegar hann var lítill, hverju hefði verið bætt við og auðvitað af dvölum sínum á svæðinu.
Tvo staði heimsóttum við í von um að rekast á lókalfólk: kirkjugarðinn og sundlaugina. Í kirkjugarðinum fundum við auðvitað frændfólkið og í sundlauginni hittum við nokkra skrafhreifna og skemmtilega menn en bara utanbæjarmenn. Auðvitað renndum við niður að vita, gengum aðeins í fjörunni og þá mundi ég loksins eftir myndavélinni.
Það var gaman að koma í Garðinn á svona fallegum degi og sjá hvað fjallahringurinn allt utan frá Snæfellsnesi og inn að Skálafelli setur mikinn kraft í bæjarstæðið með því mikilfenglega útsýni sem það býður uppá. Við kíktum aðeins í Sandgerði og þótti hvorki bæjarstæðið né bærinn sjálfur eins spennandi og Garðurinn en tókum samt bensín og fengum okkur skyr í kaupfélaginu. Héldum svo aftur til höfuðborgarinnar með svolitlum krók fyrir flugvöllinn og bíltúr um Hafnir, urðum að sjálfsögðu að prófa þann nýja möguleika.
1 ummæli:
En skemmtilegt. Dásamlegur staður, dásamlegur texti, fallegar myndir, fallegir menn og gullfallegur bíll.
Skrifa ummæli