Seinnipartinn í gær fórum við Baldur ásamt pabba inní Elliðaárdal efri og gengum Stífluhringinn. Dalurinn skartaði sínu fegursta fyrir okkur enda hafði ský dregið frá sólu og býflugurnar voru á sveimi, á fullu að sinna störfum sínum sem yfirfrjóvgarar blómanna.
Sællra minninga (*hóst*) hef ég hlaupið Stífluhringinn alloft, þá þegar ég gekk í Árbæjarskóla, og það kom því ekki á óvart að mæta nokkrum hlaupahópum á leiðinni, sérstaklega þegar haft er í huga að það styttist óðfluga í Reykjavíkurmaraþon. Enn og aftur dáðist ég að þrautseigju hlauparanna, en var hins vegar sátt við mitt hlutskipti sem sjálfskipaður ljósmyndari litla gönguhópsins.
Við sáum gæsir á flugi, heilsuðum upp á endurnar sem komu syndandi að okkur þegar við gengum yfir stífluna og skrifuðum á bak við öll eyrun að koma næst með brauðmola. Sáum líka svona tíu laxa í hylnum fyrir neðan brúnna, litlir 3-4 kg laxar sem við Baldur létum alveg eiga sig með að slátra og slægja!
Á efri brúnni stöldruðum við við og fylgdumst við flugveiðum í ánni fyrir neðan og mættum reiðhestum í reiðtúr. Enduðum gönguna í Árbæjarlaug þar sem við prófuðum nýja nuddpottinn og nýuppgerða gufuna.
Erum semsé á fullu að njóta alls þess besta sem Ísland hefur upp á að bjóða. En bíddu, hvar er þá karamellusnúðurinn minn?
3 ummæli:
Þá varstu nú heppin að fá karamellusnúð í hádeginu! Velkomin aftur til Íslands, gott að fá ykkur og sjá ykkur elskurnar.
Sagði Stella...
Híhí, mér fannst það einmitt svo sniðugt, eins og þið hafið lesið í hjartað mitt hreinlega :)
Skrifa ummæli